|
Ҷилди II: ГУМРОҲ КАРДАНИ ИБЛИС КОВУСРО
ВА БА ОСМОН РАФТАНИ КОВУС
Чу шуд гурсуна тезпаррон уқоб,
Сӯи гӯшт карданд ҳар як шитоб.
Зи рӯи замин тахт бардоштанд,
Зи ҳомун ба абр-андар афроштанд.
Бад-он ҳад, ки –шон буд нерӯ ба ҷой,
Сӯи гӯшт карданд оҳангу рой.
Шунидам, ки Ковус аз он бар фалак
Ҳаме рафт, то бигзарад аз малак.
Дигар гуфт аз он рафт бар осмон,
Ки то ҷанг созад ба тиру камон.
Зи ҳар гунае ҳаст овози ин,
Надонад ба ҷуз пурхирад рози ин.
Париданд бисёру монданд боз,
Чунин бошад он кас, ки гирад-ш оз.
1 2 3 4 5 6 7 >>> |
