|
Ҷилди III: ЗОДАНИ ФУРУД - ПИСАРИ СИЁВУШ
Ситода ҳама моҳрух пеши моҳ.
Фуруд омад аз тахту бурдаш намоз,
Бипурсидаш аз ранҷи роҳи дароз.
Дилу мағзи Гарсеваз омад ба ҷӯш,
Дигаргунатар шуд ба оину ҳуш.
Ба дил гуфт, соле бар ин бугзарад,
Сиёвуш касеро ба кас нашмарад.
Ҳамаш подшоҳиву ҳам тахтгоҳ,
Ҳамаш ганҷу ҳам буму бар, ҳам сипоҳ.
Ниҳони дили хеш пайдо накард,
Ҳаме буд печону рухсора зард.
Бад-ӯ гуфт: «Бар хӯрдӣаз ранҷи хеш,
Ҳамасола шодондил аз ганҷи хеш».
Ниҳоданд дар кох заррин ду тахт,
1 2 3 >>> |
