|
Ҷилди III: РАЗМИ ЭРОНИЁН БО ТАЖОВ
Маро эдар акнун нигин асту гоҳ,
Ҳамон аспу ҳам гӯспанду сипоҳ.
Ҳамон низ шоҳе чу Афросиёб,
Ба Эрон касе ин набинад ба хоб.
Парастору аз бодпоён гала,
Ба дашту дару кӯҳ карда яла.
Ту ин андак? лашкари ман мабин,
Маро бин ту бо гурз бар пушти зин.
Ман имрӯз бо ин сипаҳ он кунам,
Ки аз омадантон пушаймон кунам».
Чунин гуфт Бежан ба фаррух падар,
Ки «Эй номвар гурди пархошхар,
Сарафрозу бедордил паҳлавон,
Ба пир? на он?, ки буд? ҷавон.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 >>> |