|
Ҷилди VI: ОМУРЗИШ КАРДАНИ ХУСРАВ
ЭРОНИЁНРО
Гар ӯ барфурӯзад, набошад шигифт,
Аз ӯ шоҳро кин набояд гирифт.
Ва дигар, к-аз он бадгумон шуд сипоҳ,
Ки фаррух бародар нашуд пеши шоҳ.
Чунон дон, ки кас бе замона намурд,
Дилатро бад-ин ғам набояд супурд.
Чи берун шавад ҷон, чи берун кунанд,
Намонад, в-агар сесад афсун кунанд».
Бад-ӯ гуфт Хусрав, ки «Эй паҳлавон,
Дилам пур зи тимор шуд з-он ҷавон.
Кунун панди ту доруи ҷон бувад,
В-агарчи дил аз дард печон бувад».
Чу шоҳи ҷаҳон ин сухан кард ёд,
Таҳамтан ба пешаш замин бӯса дод.
1 2 3 4 >>> |
