|
Ҷилди I: ТАҲМУРАС
Писар буд мар ӯро яке ҳушманд,
Гаронмоя Таҳмураси девбанд.
Биёмад, ба тахти падар барнишаст,
Ба шоҳӣ камар бар миён - бар бубаст.
Ҳама мӯбадонро зи лашкар бихонд,
Ба чарбӣ чӣ моя суханҳо биронд.
Чунин гуфт, к-«Имрӯз ин тахту гоҳ
Маро зебаду тоҷу гурзу кулоҳ.
Ҷаҳон аз бадиҳо бишӯям ба рой,
Пас он гаҳ кунам дар кеҳӣ* гирд пой.
Зи ҳар ҷой кӯтаҳ кунам дасти дев,
Ки ман буд хоҳам ҷаҳонро хидев.
Ҳар он чиз, к-андар ҷаҳон судманд,
Кунам ошкоро, кушоям зи банд».
Пас аз пушти мешу бара пашму мӯй
1 2 3 4 5 6 7 >>> |
