|
Ҷилди I: АФСУНГАРӢ ОЗМУДАНИ САРВ
БАР ПИСАРОНИ ФАРИДУН
Биёмад сабук марди афсунпижӯҳ
Ба назди се домоди озодмард,
Ки бинад, рухоншон шуда лоҷвард.
Фусурда ба сармову баргашта кор,
Бимонда се духтар бад-ӯ ёдгор.
Чунин хост кардан бад-эшон нигоҳ,
На бар орзу гашт хуршеду моҳ.
Се озодаро дид чун моҳи нав,
Нишаста бар он хусравӣ гоҳи нав.
Бидонист афсун наёяд ба кор,
Набояд бад-ин бурд худ рӯзгор.
Нишастангаҳе сохт шоҳи Яман,
Ҳама номдорон шуданд анҷуман.
Дари ганҷҳои куҳан кард боз,
Кушод он, ки якчанд гаҳ буд роз.
1 2 3 4 5 >>> |
