|
Ҷилди I: ОЗМУДАНИ ФАРИДУН ПИСАРОНИ ХУДРО
Бирафтанду бар хок доданд бӯс,
Фурӯ монда аз шӯр пилону кӯс.
Падар даст бигрифту бинвохтшон,
Бар андоза-бар пойгаҳ сохтшон.
Чу омад ба кохи гаронмоя боз,
Ба пеши ҷаҳондовар омад ба роз.
Басе офарин кард бар кирдгор,
К-аз ӯ дид неку бади рӯзгор.
В-аз он пас се фарзанди худро бихонд,
Ба тахти гаронмоягӣ барнишонд.
Чунин гуфт, к-«Он аждаҳои дижам,
Куҷо хост, гетӣ бисӯзад ба дам,
Падар буд, ки ҷуст аз шумо мардумӣ,
Чу бишнохт, баргашт бо хуррамӣ.
1 2 3 4 5 6 7 >>> |
