|
Ҷилди I: ОМАДАНИ СОМ БА НАЗДИ МАНУЧЕҲР
Вай андар шитобу ман андар диранг,
Ҳамеҷустамаш, то кай ояд ба чанг.
Чу омад барам марди ҷангӣ фароз,
Ман аз чарма чангол кардам дароз.
Гирифтам камарбанди марди далер,
Зи зин баргусистам ба кирдори шер.
Задам бар заминаш чу пили жиён,
Ки ӯро ҳама хурд шуд устухон.
Чу афканда шуд шоҳ аз ин гуна хор,
Сипаҳ рӯй баргошт аз корзор.
Нишебу фарозу биёбону кӯҳ,
Ба ҳар сӯ шуданд анҷуман, ҳамгурӯҳ.
Савору пиёда даҳу ду ҳазор,
Фиканда падид омад андар шумор.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 >>> |
