|
Ҷилди VI: ШАБЕХУН КАРДАНИ ЭРОНИЁН
Биёмад, зи лашкар басе кушта дид,
Басе беҳуш аз разм баргашта дид.
Фурӯ рехт аз дида хун бар бараш,
Яке бонг зад тунд бар лашкараш.
Чунин гуфт, к -«Эдар талоя набуд,
Шуморо зи кин ҳеч моя набуд.
Ба ҳар як зи эшон зи мо сесад аст,
Ба овардгаҳ хуфтан-андар бад аст.
Ҳало теғу кӯполҳо баркашед,
Сипарҳои чинӣ ба сар даркашед.
Зи ҳар сӯ бар эшон бигиред роҳ,
Кунун, к-аз бари кӯҳ кашад теғ моҳ.
Раҳоӣ набояд, ки ёбанд ҳеч,
Аз эшон кӣ дорад дирангу басеч?»
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 >>> |
