|
Ҷилди I: РАФТАНИ ЭРАҶ НАЗДИ БАРОДАРОН
Чу диданд рӯи бародар ба меҳр,
Яке тозатар баркушоданд чеҳр.
Ду пархошҷӯ бо яке некхӯй,
Гирифтанд пурсиш на бар орзуй.
Ду дил пур зи кина, яке дил ба ҷой,
Бирафтанд ҳар се ба пардасарой.
Ба Эраҷ нигаҳ кард яксар сипоҳ,
Ки ӯ буд сазовори тахту кулоҳ.
Беоромашон шуд дил аз меҳри ӯй,
Дил аз меҳру дида пур аз чеҳри ӯй.
Сипоҳи пароканда шуд ҷуфт-ҷуфт,
Ҳама номи Эраҷ буд андар нуҳуфт,
Ки инат сазовори шоҳаншаҳӣ,
Ҷуз инро мабодо кулоҳи меҳӣ.
1 2 3 4 5 >>> |
