|
Узр гуфтани харгӯшГуфт харгӯш: «Ал-амон, узрем ҳаст, Гар диҳад афви худовандит даст». Гуфт: «Чӣ узр, эй қусури аблаҳон? Ин замон оянд дар пеши шаҳон? Мурғи бевақтӣ, сарат бояд бурид, Узри аҳмақро намешояд шунид. Узри аҳмақ бадтар аз ҷурмаш бувад, Узри нодон заҳри ҳар дониш бувад. Узрат, эй харгӯши аз дониш тиҳӣ, Ман на харгӯшам, ки дар гӯшам ниҳӣ». Гуфт: «Эй шаҳ, нокасеро кас шумор, Узри истамдидаеро гӯш дор. Хос аз баҳри закоти ҷоҳи худ, Гумраҳеро ту марон аз роҳи худ. Баҳр, к-ӯ обе ба ҳар ҷӯ медиҳад, Ҳар хасеро бар сару рӯ мениҳад. Кам нахоҳад гашт дарё з-ин карам, Аз карам дарё нагардад бешу кам». Гуфт: «Дорам ман карам бар ҷойи ӯ, Ҷомаи ҳар кас бурам болойи ӯ». Гуфт: «Бишнав, гар набошам ҷойи лутф, Сар ниҳодам пеши аждарҳои унф. Ман ба вақти чошт дар роҳ омадам, Бо рафиқи худ суйи шоҳ омадам. Бо ман аз баҳри ту харгӯше дигар Ҷуфту ҳамраҳ карда буданд он нуфар. Шере андар роҳ қасди банда кард, Қасди ҳар ду ҳамраҳи оянда кард. Гуфтамаш: «Мо бандаи шоҳаншаҳем, Хоҷатошони кеҳи он даргаҳем». Гуфт: «Шоҳаншаҳ кӣ бошад? Шарм дор, Пеши ман ту ёди ҳар нокас маёр. Ҳам турову ҳам шаҳатро бардарам, Гар туву ёрат бигардед аз дарам». Гуфтамаш: «Бигзор то бори дигар, Рӯйи шаҳ бинам, барам аз ту хабар». Гуфт: «Ҳамраҳро гарав неҳ пеши ман В-арна қурбонӣ ту андар кеши ман». Лоба кардемаш басе, суде накард, Ёри ман бистад, маро бигзошт фард. Ёрам аз зафтӣ дучандон буд, ки ман Ҳам ба лутфу ҳам ба хубӣ, ҳам ба тан. Баъд аз ин, з-он шер ин раҳ баста шуд, Ҳоли ман ин буду бо ту гуфта шуд. Аз вазифа баъд аз ин уммед бур, Ҳақ ҳамегӯям туро «ва-л-ҳаққу мур». Гар вазифа боядат, раҳ пок кун, Ҳин биёву дафъи он бебок кун.
Саҳифаи 65/173 |