|
Ҷилди I: ФАРИДУН
БАР ТАХТ НИШАСТАНИ ФАРИДУН
Бифармуд, то оташ афрӯхтанд,
Ҳама анбару заъфарон сӯхтанд.
Парастидани Меҳргон дини ӯст,
Таносониву хӯрдан оини ӯст.
Кунун ёдгор аст аз ӯ моҳи Меҳр,
Бикӯшу ба ранҷ эч манмой чеҳр.
Варо буд ҷаҳон солиён понсад,
Ки нафканд як рӯз бунёди бад.
Ҷаҳон чун бар ӯ барнамонд, эй писар,
Ту низ оз мапрасту андӯҳ мах(в)ар.
Намонад, чунин дон, ҷаҳон бар касе,
Дар ӯ шодкомӣ наёбӣ басе.
Фаронак на огоҳ буд з-ин ниҳон,
Ки фарзанди ӯ шоҳ шуд бар ҷаҳон.
1 2 3 4 5 6 7 >>> |