|
Ҷилди I: СИТОИШИ ПАЙҒАМБАР ВА ЁРОНАШ
Шавам ғарқа, дорам ду ёри вафӣ.
Ҳамоно, ки бошад маро дастгир
Худованди тоҷу ливову сарир.
Худованди ҷӯи маю ангабин,
Ҳамон чашмаи ширу моъи маъин.
Агар чашм дорӣ, ба дигар сарой
Ба назди набиву васӣ гир ҷой.
Гарат з-ин бад омад, гуноҳи ман аст,
Чунин аст оину роҳи ман аст.
Бар ин зодаму ҳам бар ин бугзарам,
Чунон дон, ки хоки паи Ҳайдарам.
Дилат гар ба роҳи хато моил аст,
Туро душман андар ҷаҳон худ дил аст.
Набошад ҷуз аз бепадар душманаш,
Ки Яздон ба оташ бисӯзад танаш.
1 2 3 4 >>> |
