|
Ҷилди I: ОМАДАНИ ЗОЛ БО НОМАИ СОМ
БА НАЗДИ МАНУЧЕҲР
Ки «Кардем бо чархи гардон шумор,
Чунин омад аз рои ахтар падид,
Ки ин оби равшан бихоҳад давид.
Аз ин духти Меҳробу аз пури Сом
Гави пурманиш зояду некном.
Бувад зиндагониш бисёрмар,
Ҳамаш зӯр бошад, ҳамаш ному фар.
Ҳамаш заҳра бошад, ҳамаш мағзу ёл,
Ба разму ба базмаш набошад ҳамол.
Куҷо бораи ӯ кунад мӯй тар,
Шавад хушк ҳамразми ӯро ҷигар.
Уқоб аз бари тарги ӯ нагзарад,
Сарону меҳонро ба кас нашмарад.
Яке бурзболо бувад, зӯрманд,
Ҳама шер гирад ба хамми каманд.
1 2 3 4 5 >>> |
