|
Ҷилди VI: ОГОҲӢ ЁФТАНИ БЕЖАН АЗ
ОМАДАНИ РУСТАМ
Чӣ гуна кушодӣ ба ханда ду лаб,
Ки шаб рӯз бинӣ, ҳаме рӯз шаб.
Чӣ роз аст, пеш ору бо ман бигӯй,
Магар бахти некат намудаст рӯй?»
Бад-ӯ гуфт Бежан, ки «Ин кори сахт
Ба уммеди онам, ки букшод бахт.
Кунун гар вафои маро нашканӣ,
Ба савганд бо ман ту паймон кунӣ,
Бигӯям туро сар ба сар достон,
Чу бошӣ ба савганд ҳамдостон,
Ки гар лаб бидӯзӣ зи баҳри газанд,
Занонро забон ҳам намонад ба банд».
Манижа чу бишнид, нолид сахт,
Ки «Бар ман чӣ омад зи бадхоҳ бахт.
Дареғо, ки шуд рӯзгорони ман,
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 >>> |
