|
Ҷилди I: АНДАР СИТОИШИ СУЛТОН МАҲМУД
Набудам дирам, ҷон барафшондам,
Ба дил гуфтам: «Ин хобро посух аст,
Ки овози ӯ дар ҷаҳон фаррух аст.»
Бар ӯ офарингӯ кунад офарин,
Бар он бахти бедору тоҷу нигин.
Зи фарраш ҷаҳон шуд чу боғи баҳор,
Ҳаво пур зи абру замин пурнигор.
Зи абр андаромад ба ҳангом нам,
Ҷаҳон шуд ба кирдори боғи Ирам.
Ба Эрон ҳама хубӣ аз доди ӯст,
Куҷо ҳаст мардум, ҳама ёди ӯст.
Ба базм-андарун осмони вафост,
Ба разм-андарун тезчанг аждаҳост.
Ба тан жандапилу ба ҷон Ҷабраил,
Ба каф абри баҳман, ба дил рӯди Нил.
1 2 3 4 5 6 7 >>> |
