|
Ҷилди I: АНДАР СИТОИШИ СУЛТОН МАҲМУД
Яке пок дастур пешаш ба пой,
Ба доду ба дин шоҳро раҳнамой.
Маро хира гаштӣ сар аз фарри шоҳ,
В-аз он жандапилону чандон сипоҳ.
Чу он чеҳраи хусравӣ дидаме,
Аз он номдорон бипурсидаме,
Ки «Ин чарху моҳ аст, ё тоҷгоҳ,
Ситораст пеш-андараш, ё сипоҳ?»
Яке гуфт: «Ин шоҳи Рум асту Ҳинд,
Зи Қаннуҷ то пеши дарёи Синд.
Ба Эрону Турон варо бандаанд,
Ба рою ба фармони ӯ зиндаанд.
Биёрост рӯи заминро ба дод,
Бипардахт аз он, тоҷ бар сар ниҳод.
1 2 3 4 5 6 7 >>> |
