|
Ҷилди I: ДОСТОНИ ЗАҲҲОК БО КОВАИ ОҲАНГАР
Ки навбат ба фарзанди ман чун расид,
Ки морон-тро мағзи фарзанди ман
Ҳаме дод бояд ба ҳар анҷуман».
Сипаҳбад ба гуфтори ӯ бингарид,
Шигифт омадаш, к-он суханҳо шунид.
Бад-ӯ боз доданд фарзанди ӯй,
Ба хубӣ биҷустанд пайванди ӯй.
Бифармуд пас Коваро подшоҳ,
Ки бошад бад-он маҳзар ӯро гувоҳ.
Чу бархонд Кова ҳама маҳзараш,
Сабук сӯи пирони он кишвараш,
Хурӯшид, к-«Эй поймардони дев,
Бурида дил аз тарси кайҳонхидев,
Ҳама сӯи дӯзах ниҳодед рӯй,
Супурдед дилҳо ба гуфтори ӯй.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 >>> |
