|
Ҷилди I: ДОСТОНИ ФАРИДУН БО ВАКИЛИ ЗАҲҲОК
На осема гашту на пурсид роз,
Ниёишкунон рафту бурдаш намоз.
Бар ӯ офарин кард, к-«Эй шаҳрёр,
Ҳамеша бизӣ, то бувад рӯзгор.
Хуҷаста нишастӣ ту бо фарраҳӣ,
Ки ҳастӣ сазовори шоҳаншаҳӣ.
Ҷаҳон, ҳафт кишвар, туро банда бод,
Сарат бартар аз абри боранда бод!»
Фаридун бифармуд, то рафт пеш,
Бигуфт ошкоро ҳама рози хеш.
Бифармуд шоҳи диловар бад-ӯй,
Ки «Рав, олати базми шоҳӣ биҷӯй.
Набиз ору ромишгаронро бихон,
Бипаймой ҷому биёрой хон!
1 2 3 4 5 6 7 >>> |
