|
Ҷилди I: ФИРИСТОДАНИ ФАРИДУН ҶАНДАЛРО БА ЯМАН
Биёмад бари Сарв-шоҳи Яман.
Нишон ёфт Ҷандал мар ӯро дуруст,
Се духтар чунон чун Фаридун биҷуст.
Хиромон биёмад ба наздики Сарв,
Ба шодӣ чу пеши гул ояд тазарв.
Заминро бибӯсиду пӯзиш намуд,
Бар он меҳтарӣ офарин барфузуд,
Ки «Ҷовид бодо сарафроз шоҳ!
Ҳамеша фурӯзандаи тоҷу гоҳ!»
Ба Ҷандал чунин гуфт шоҳи Яман,
Ки «Бе офаринат мабодо даҳан.
Чӣ пайғом дорӣ, чӣ фармон диҳӣ?
Фиристодаӣ, ё гиромӣ меҳӣ»?
Бад-ӯ гуфт Ҷандал, ки «Хуррам будӣ,
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 >>> |
